امروز میخواهیم در مورد روغن سرخ کردنی و نحوه ی استفاده از آن نکاتی را بگوییم که ارتباط مستقیم با سلامتی شما خواهد داشت، پس تا آخر این مقاله همراه ما باشید.

در زمان نه چندان دور پرطرفدار ترین روغن ایران روغن جامد بود و مردم اکثرا از یان روغن برای تمام مصارفشان استفاده می کردند، اما رفته رفته با تحقیقات دانشمندان و پرخطر خواندن این روغن، پای روغن های مایع به بازار باز شد و رفته رفته روغن های جامد کنار رفت.

امروزه اکثر مردم از روغن های مایع استفاده می کنند و اگر وارد فروشگاه ها شوید خواهید دید که روغن های مایع بسیار بیشتر در قفسه ها می باشد.

روغن جامد به دلیل مضراتی که محققان در موردش گفتند کنار رفت، ولی آیا این به این معنی است که روغن مایع هیچ ضرری ندارد و می توان از آن به هرانداز استفاده کرد؟ حذف شدن روغن جامد را می توان یک اتفاق خوب قلمداد کرد زیرا این اتفاق باعث بالا رفتن سلامت جامعه شد، اما روغن مایع هم ضرر های خودش را دارد، علی‌الخصوص اگر بخواهیم از این روغن ها برای سرخ کردن استفاده کنیم.

رروغن سرخ کردنی چگونه وارد سفره مردم شد

همانطور که در ابتدای این مقاله گفتیم ایرانی های بسیار طالب غذاهای سرخ شده هستند و در وعده های غذاییشان از غذاهای سرخ کردنی استفاده می کنند.

درواقع غذای سرخ شده جز لاینفک زندگی برخی افراد تبدیل شده و هستند کسانی که اصلا غذای غیر سرخ شده مصرف نمی کنند. با توجه به این علاقه و محبوبیت استفاده از روغن سرخ کردنی افزایش داشته، دقیقا مانند زمانی که روغن جامد زیاد استفاده می شد.

روغن های جامد به دلیل داشتن مقادیر زیاد اسیدهای چرب ترانس رفته رفته منسوخ شد و دیگر مردم از این روغن ها استفاده نکردند و روغن سرخ کردنی جایگزین این روغن شد. این در حالی است که انتظار می رفت با کنار رفتن روغن جامد، نرح مصرف غذا سرخ شده در کشور کم شود اما اینگونه نشد و مردم به سمت روغن های سرخ کردنی رفتند.

کارخانه ها و شرکت های تولید روغن هم با توجه به تقاضا بالا برای این روغن ها شروغ به تولید کردند و این روغن ها را در انواع مختلف به تولید رساندند.

برای نمونه در ابتدا دهه 80 شرکتی با به نام پارس قو که یکی از تولید کنندگان روغن جامد بود، محصولی با عنوان، روغن سرخ کردنی مخصوص خانوار تولید کرد.

این روغن دارای نقطه دود بالا بود و اسید های چرب ترانس هم نداشت. مردم از این روغن به دلیل نداشتن مضرات روغن جامد و داشتن فواید آن به خوبی استقبال کردند و بعد از آن شرکت های دیگر هم به سراغ تولید روغن سرخ کردنی رفتند.

امروزه روغن های سرخ کردنی زیاد و متنوعی تولید می شود، مانند روغن آفتابگردان، سویا، ذرت، کنجد، زیتون و جدیدا روغن کانولا هم به آن ها اضافه شده.

طبق استاندارد ارائه شده روغن های سرخ کردنی نباید از میزان مشخصی اسید چرب ترانس داشته باشد، در واقع روغن با اسید چرب ترانس بالا ممنوع است، مانند روغن پالم. به همین دلیل است که شرکت ها در هنگام معرفی روغنشان آن هارا بدون پالم می نامند.

بنابراین شرکت ها و کارخانه های تولید روغن این استاندارد ها را رعایت می کنند.

با تفاسیر بالا حتی اگر روغن استاندارد هم باشد بازهم باید به نحوه مصرف آن باید توجه کرد.

روغن های استاندارد تولید شده هرکدام برای مصارف حاصی تولید شده است و هم چنین به انداره مصرف آن هم باید توجه کرد زیرا بعضی از روغن ها دارای کالری زیادی هستند. برای نمونه شما شما نمیتوانید از روغن مایع معمولی برای سرخ کردن استفاده کنید و باید فقط برای پخت و پز استفاده نمایید و اگر از این روغن برای سرخ کردن با حرارت بالا استفاده کنید دیگر استاندارد معنایی نخواهد داشت.

مسئله دیگر میزان مصرف این روغن ها است. خیلی از مردم توصیه های پزشکی که مربوط به حفظ سلامت است را رعایت می کنند. یعنی در مصرف روغن ها و نحوه استفاده از آنها توجه کافی دارند و در حد اعتدال از روغن های سرخ کردنی و غذاهای سرخ شده استفاده می کنند. اما برخی هم وجود دارند که بیش غذای سرخ کردنی مصرف می کنند. در این مورد هرچه که روغن استاندارد باشد باز هم به دلیل مصرف بالای روغن میزان زیادی از روغن پالم یا چربی های ترانس وارد بدن فرد می شود که این مسئله نگران کننده است.

همه جای دنیا مصرف روغن سرخ کردنی زیاد است؟

جواب این سوال خیر است. در دیگر کشور ها به اندازه ایران از روغن سرخ کردنی استفاده نمی کنند. در کشور های دیگر معمولا غذاها را با روغن هایی مانند زیتون و کنجد فقط تفت می دهند و کمتر از غذاهای غرق روغن استفاده می کنند و در واقع در فرهنگ آن ها چنین چیزی نیست.

قطعا در چنین کشور هایی استفاده از روغن سرخ کردنی به کمترین میزان خود خواهد رسید.

محبوب ترین روغنی که در کشور های دیگر جهان استفاده می شود روغن زیتون است. رتبه بعدی مصرف روغن را می توان به روغن کنجد داد.

روغن سرخ کردنی در این کشور ها اکثرا در رستوران ها مورد استفاده قرار می گیرد، که البته با توجه به آمار مصرف فست فود در جهان بسیار زیاد است، اما تفاوتش با ایران است که مردم در خانه هایشان دیگر فست فود درست نمی کنند ولی در ایران چرا.