فواید و اثرات منفی احتمالی روغن آفتابگردان ممکن است به نوع آن بستگی داشته باشد، اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. گرم کردن آن روی حرارت زیاد ممکن است سموم زیادی را آزاد کند. اما سوال اینجاست که آیا روغن آفتابگردان سالم است؟ فواید و مضرات روغن آفتابگردان چیست؟ با ما در مانیاد فود همراه باشید تا به این سوالات پاسخ بدهیم.
روغن آفتابگردان با فشار دادن دانه های گیاه هلیانتوس آنووس به دست می آید. اغلب به عنوان یک روغن سالم معرفی می شود، زیرا حاوی چربی های غیراشباع است که ممکن است برای سلامت قلب مفید باشد.
با این حال، هر گونه فواید بالقوه روغن آفتابگردان به نوع و ترکیب مواد مغذی آن بستگی دارد. علاوه بر این، استفاده بیش از حد از روغن آفتابگردان ممکن است به سلامتی شما آسیب برساند.
این مقاله انواع مختلف روغن آفتابگردان، فواید و مضرات احتمالی آنها و نحوه مقایسه آنها با سایر روغن های پخت و پز رایج را نشان می دهد.
انواع روغن آفتابگردان
چهار نوع روغن آفتابگردان موجود در جهان و بازار وجود دارد که همه آنها از دانه های آفتابگردانی که برای تولید ترکیبات مختلف اسیدهای چرب پرورش داده می شوند، تهیه می شوند.
اینها شامل لینولئیک بالا (68٪ اسید لینولئیک)، اولئیک میانی (NuSun، 65٪ اسید اولئیک)، اولئیک بالا (82٪ اسید اولئیک)، و استئاریک / اولئیک بالا (Nutrisun، 72٪ اسید اولئیک، 18٪ اسید استئاریک است. ) هستند.
همانطور که از نام آنها پیداست، برخی از روغن های آفتابگردان دارای اسید لینولئیک یا اولئیک بیشتری هستند.
اسید لینولئیک که معمولاً با نام امگا 6 شناخته می شود، یک اسید چرب غیراشباع چندگانه است که دارای دو پیوند دوگانه در زنجیره کربنی خود است. در همین حال، اسید اولئیک یا امگا 9، یک اسید چرب تک غیراشباع با یک پیوند دوگانه است. این ویژگی ها باعث می شود آنها در دمای اتاق مایع شوند.
لینولئیک و اسید اولئیک هر دو منبع انرژی برای بدن هستند و به استحکام سلول و بافت کمک می کنند.
با این حال، آنها به روش های مختلفی به گرما در طول پخت و پز واکنش نشان می دهند و بنابراین ممکن است اثرات متفاوتی بر سلامت شما داشته باشند.
حقایق تغذیه ای برای روغن های مختلف آفتابگردان
تمام روغن های آفتابگردان 100% چربی هستند و حاوی ویتامین E هستند، یک ماده مغذی محلول در چربی که از سلول ها در برابر آسیب های ناشی از افزایش سن محافظت می کند
روغن آفتابگردان حاوی پروتئین، کربوهیدرات، کلسترول یا سدیم نیست.
نمودار زیر تفاوت های اصلی در ترکیب اسیدهای چرب بین وعده های 1 قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) از سه روغن آفتابگردان مورد استفاده در آشپزی خانگی را خلاصه می کند.
مزایای احتمالی
تمام مزایای ادعا شده روغن آفتابگردان با انواع اولئیک بالا مرتبط است، به ویژه آنهایی که حاوی 80٪ یا بیشتر اسید اولئیک هستند.
برخی تحقیقات نشان می دهد که رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب تک غیراشباع مانند اسید اولئیک ممکن است به کاهش سطح کلسترول بالا و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری قلبی کمک کند.
یک مطالعه بر روی 15 بزرگسال سالم نشان داد که کسانی که رژیم غذایی غنی از روغن آفتابگردان اولئیک بالا را به مدت 10 هفته مصرف کردند، در مقایسه با افرادی که رژیم غذایی حاوی مقدار مشابه چربی اشباع شده مصرف کردند، سطح کلسترول بد و LDL خون و تری گلیسیرید را به میزان قابل توجهی کاهش دادند.
مطالعه دیگری روی 24 نفر با سطح چربی خون بالا مشاهده کرد که مصرف یک رژیم غذایی با روغن آفتابگردان اولئیک بالا به مدت 8 هفته منجر به افزایش قابل توجه کلسترول HDL (خوب) در مقایسه با رژیم غذایی بدون روغن آفتابگردان شد.
با این حال، شواهدی که از فواید احتمالی روغن آفتابگردان برای سلامت قلب حمایت می کند، قطعی نیست و تحقیقات بیشتری لازم است. و البته به طور قطع مشخص نشده است که کدام یک از روغن های آفتابگردان در اختیار شما قرار میگیرد.
اثرات منفی
علیرغم برخی شواهد، نشان داده شده است که روغن آفتابگردان فواید سلامتی فراوانی دارد، این نگرانی وجود دارد که ممکن است با پیامدهای منفی سلامت مرتبط باشد.
امگا 6 بالا
انواع روغن آفتابگردان که اولئیک بالایی ندارند حاوی اسید لینولئیک بیشتری هستند که به نام امگا 6 نیز شناخته می شود.
روغن آفتابگردان، یکی از رایج ترین گونه های مورد استفاده در ایالات متحده، حاوی 15-35٪ اسید لینولئیک است.
اگرچه امگا 6 یک اسید چرب ضروری است که انسان باید از رژیم غذایی خود به دست آورد، نگرانی هایی وجود دارد که مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به التهاب در بدن و مسائل مربوط به سلامتی شود.
این به این دلیل است که اسید لینولئیک به اسید آراشیدونیک تبدیل می شود که می تواند ترکیبات التهابی ایجاد کند.
مصرف بیش از حد اسید لینولئیک از روغن های گیاهی همراه با کاهش مصرف اسیدهای چرب امگا 3 ضد التهابی – عدم تعادلی که معمولاً در رژیم غذایی آمریکایی دیده می شود – ممکن است منجر به اثرات منفی بر سلامتی شود.
به طور خاص، مطالعات حیوانی نشان می دهد که اسید آراشیدونیک تولید شده از امگا 6 در بدن ممکن است نشانگرهای التهابی و ترکیبات سیگنالی را افزایش دهد که باعث افزایش وزن و چاقی می شوند.
اکسیداسیون و آلدئیدها
یکی دیگر از جنبه های منفی روغن آفتابگردان انتشار ترکیبات بالقوه سمی آن پس از گرم شدن مکرر در دمای 356 درجه فارنهایت (180 درجه سانتیگراد) است.
روغن آفتابگردان اغلب در پخت و پز با حرارت بالا استفاده می شود، زیرا نقطه دود بالایی دارد، یعنی دمایی که در آن شروع به دود شدن و تجزیه می کند.
با این حال، مطالعات نشان می دهد که نقطه دود بالا با پایداری روغن در زیر گرما مطابقت ندارد.
یک مطالعه نشان داد که روغن آفتابگردان در مقایسه با سایر روغن های گیاهی در سه نوع روش سرخ کردنی، بیشترین مقدار آلدئید را در بخار پخت و پز آزاد می کند.
آلدئیدها ترکیبات سمی هستند که می توانند به DNA و سلول ها آسیب برسانند و در نتیجه به بیماری هایی مانند بیماری قلبی و آلزایمر کمک کنند.
هر چه مدت زمان طولانی تری روغن آفتابگردان در معرض گرما باشد، آلدئیدهای بیشتری منتشر می کند. بنابراین، روشهای پخت ملایم و کم حرارت مانند سرخ کردن با هم زدن ممکن است استفاده ایمنتری از روغن آفتابگردان را در پی داشته باشد.
علاوه بر این، در میان انواع مختلف، روغن آفتابگردان اولئیک بالا احتمالاً پایدارترین نوع آن است که در سرخ کردن و پخت و پز با حرارت بالا استفاده شود.
سعی کنید از بهترین روغن های آفتاب گردان موجود در بازار استفاده کنید که مخصوص سرخ کردن هستند و خواص آنها نیز حفظ شده باشد. اما با توجه به نکاتی که گفته شد میتوانید از روغن های جایگزین دیگر مانند روغن های زیتون و کانولا استفاده کنید. برای پیدا کردن بهترین روغن های سرخ کردنی به فروشگاه مانیاد فود سر بزنید.
4 مورد از سالم ترین جایگزین ها برای روغن نباتی
روغن آفتابگردان در مقابل روغن های معمولی برای پخت و پز
بر اساس تحقیقات موجود، مصرف مقادیر کم روغن آفتابگردان با اولئیک بالا ممکن است مزایای حاشیه ای برای سلامت قلب داشته باشد.
روغن آفتابگردان با لینولئیک بالا یا روغن متوسط اولئیک احتمالاً فواید مشابهی ندارد و همچنین ممکن است در طی سرخ کردن عمیق در دمای بالا ترکیبات خطرناکی تولید کند
از سوی دیگر، روغنهای زیتون و آووکادو نیز غنی از اسید اولئیک تک غیراشباع هستند، اما در صورت حرارت دادن کمتر سمی میشوند.
علاوه بر این، روغن هایی که اسیدهای چرب چند غیراشباع کمی دارند، مانند روغن آفتابگردان اولئیک بالا، کانولا و روغن نخل، در مقایسه با روغن آفتابگردان لینولئیک بالا، در طول پخت و پز پایدارتر هستند.
بنابراین، در حالی که روغن آفتابگردان ممکن است در مقادیر کم مناسب باشد، روغن های دیگر ممکن است مزایای بیشتری داشته باشند و در طول پخت با حرارت بالاتر عملکرد بهتری داشته باشند.